Tha Clash - London Calling - “Train In Vain"..Το τρένο που χάθηκε...
Δεν ξέρω κάθε πότε επιστρέφω εδώ, εννοώ σε αυτό το blog, τι με κάνει να σπρώχνω τα πλήκτρα αργά αλλά σταθερά για να σχηματίσω την διεύθυνση the..music..stories..κ.λπ κ.λπ.
Πάντως το μόνο σίγουρο είναι ότι κάτι μου ερέθιζει το μυαλό, την φαντασία..Δεν γράφω συνήθως όταν είμαι ερωτευμένος, ούτε όταν είμαι χαρούμενος ή απογοητευμένος, δεν γράφω όταν θέλω να "κτυπήσω"ή να εκτονώσω κάποιο συναίσθημα θυμού ή πάθους..γράφω μόνο για τις ανύποπτες στιγμές...
Ανύποπτες στιγμές πχ όπως μετά από βραδινή επιστροφή από ένα ποτό ή ένα ραντεβού...
Αυτό το διάστημα, το να πάρεις την καλή σου για μια βόλτα έως την θάλασσα ή το να πιείς κάτι με έναν φίλο σου, συνήθως κάτι που βοηθά να βγούν τα εξώψυχα προς τα έξω, είναι ένα θέμα...ίσως μια μικρή εκτώνοση που δεν θα στην πρόσφερε κάνενα blog ή καμία ανιάρη φλιάρια..πόσο μάλλον μέσα σε αυτό το "ανήσυχo" μα "έρημο" web....
Στη πραγματικότητα δεν υπάρχουν μουσικές ιστορίες, εμείς είμαστε οι πρωταγωνιστές και μάρτυρες σε κάθε ήχο και εικόνα, εμείς αφουγκραζόμαστε, νιώθουμε, ταυτιζόμαστε ή απορρίπτουμε ήχους και νότες, που προσπαθούν να κεντρίσουν και να αποσπάσουν μέρος των συναισθημάτων και αισθήσεών μας...να οικειοποιηθούν κάτι από εμάς!
Έτσι κάπως συνέβη και σήμερα...
Οδηγώντας χαλαρός και αναζητώντας χωρίς καμία προτίμηση ή σκέψη σταθμούς στα fm...κολάει η "μπίλια" σε κάποιο γνώριμο, παλαιό rock 'n' roll κομμάτι..κομμάτι που ξεσήκωσε το νου και την διάθεση και ίσως σε ξυπνάει από κάποιο λήθαργο..ενεργοποιεί την απλότητα και καθαρότητα στην σκέψη...Σαν να δίνει λύσεις, πρόσκαιρες ίσως, αλλά ανακουφιστικές για μια βραδυνή διαδρομή που πλημμυρίζει το μυαλό με σκέψεις ερωτικές και μη, αναζητήσεις για την τύχη συναισθημάτων και για άλλα μη "γήινα" συναφή...
Train in Vain...τραγούδι του Joe Strummer και Mick Jone που μπήκε από το "παράθυρο" στο απλά γαμάτο London Calling, βινύλιο των The Clash!
Σε αυτό το σημείο θέλω να πω, ότι δεν υπάρχει κάποια ιστορία, υπάρχει όμως η επαφή, η σύνδεση, η διελεύκανση " μικρών εσωτερικών υποθέσεων "...και αυτό ίσως δημιουργεί προϋποθέσεις για μια νέα "ιστορία" που κανείς δεν ξέρει πότε ξεκινά..μια και όπως είπα πιο πάνω ο χρόνος ανύποπτα κτυπά...
Train in Vain
Say you stand by your man
Tell me something I don't understand
You said you love me and that's a fact
Then you left me, said you felt trapped
Well some things you can explain away
But my heartache's in me till this day
Did you stand by me
No, not at all
Did you stand by me
No way
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου