ΡΕΜΠΕΤΙΚΟ-ΜΠΑΤΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ

Αγαπητοί φίλοι η συμβολή του ρεμπέτικου ταργουδιού στην ελληνική κοινωνία και κατά επέκταση στον ελληνικό πολιτισμό ήταν κάτι παραπάνω απο σημαντική.
Το ρεμπέτικο αυτό το βαθύτατα λαικό ρεύμα δημιούργησε τις βάσεις και τις προυποθέσεις για την μετέπειτα πολιτιστική Άναγέννηση΄' των δεκαετιων του 50 και του 60.
Όλοι μας έχουμε βαρεθεί τα αφιερώματα στους ίδιους και στους ίδιους 'Αγίους΄' του ελληνικού τραγουδίου ξεκινάω λοιπόν μια προσπάθεια προβολής και παρουσίασης μερικών λιγότερο εώς παντελώς αγνώστων αλλά σημαντικότατων καλλιτεχνών αυτής της περιόδου οι οποίοι΄υπήρξαν πολύ σημαντικότεροι από άλλους stars.......
O Γεώργος Μπάτης ή Τσωρός υπήρξε ένας από τους σημαντικότερους μάγκες και ρεμπέτες του Πειραιά.Γεννημένος στα Μέθανα το 1886 και χωρίς να έχει κανένα οικογενειακό ερέθισμα από μικρός ασχολήθηκε με την μουσική και κυρίως το μπουζούκι.Θεωρείται από τους πρώτους που επέβαλαν το μπουζούκι και στο μουσικό στερέωμα είναι γνωστές οι δηλώσεις του Μάρκου που τον αναφέρει ως Δάσκαλο.
Στα μέσα της δεκαετίας του 20 άνοιξε το χοροδιδασκαλείο 'Κάρμεν' ενώ το 1931 ανοίγει στα Λεμονάδικα του Πειραιά τον καφενέ Ζώρζ Μπατέ που έμεινε στην ιστορία ως το λίκνο του ελληνικού λαικού τραγουδιού.
Όμως η τεράστια συμβολή του που έμελε να αλλάξει πραγματικά την πολιτιστική μας ιστορία ήταν το 1932 όταν με δική του παρότρυνση και θέληση δημιούργησε το σημάντικότερο λαικό συγκρότηκα στην ελληνική μουσική ιστορία, την Αθάνατη Τετράδα του Πειραία(Μπάτης,Μάρκος,Παγιουμτζης,Δελίας).
Οι εμφανίσεις της Τετράδας σταμάτησαν κάπου το 1937 ενώ το ίδιο έτος του κλείνουν και τον καφενέ στα Λεμονάδικα και ανοίγει 'αλλο στο Γιουσουρούμ όπου εκεί συνέχιζε να παραδίδει μαθήματα μπουζουκιού.
Ο Μπάτης σταμάτησε να γράφει τραγούδια την εποχή της λογοκρισίας του Μεταξά όμως οι νεώτεροι της Τετράδας συνέχισαν και αργότερα με λαμπρά βέβαια αποτελέσματα.
Επιτυχίες του Μπάτη τραγουδιούνται ακόμη και σήμερα οπώς για π.χ ο μπουφετζής,οι σφουγγαράδες,γυφτοπούλα στο χαμάμ,Μπάτης ο δερβίσης κλπ.
Πέθανε το 1967 πάμπτωχος και ξεχασμένος παρέα με το μικρό του μπακλαμαδάκι.

Αξίζει να αναφερθώ στην σπανιότατη φωτογραφία που σας παραθέτω που απεικονίζει τον Μπάτη κάπου στις στα τέλη της δακαετιάς του 20 να διαβαίνει την είσοδο κελίου στο Γεντι Κουλέ μάλλον καταδικασμένος για κουτσαβακισμό.....

Ο Μπάτης η χαραχτηριστικότατη αυτή φιγούρα ντυμένος πάντα στην πένα με το κλασσικό στυλ του παλιόμαγκα με μαύρο κουστούμι,άσπρο πουκάμισο,παπιγιόν,σκληρό καπέλο κρατούσε μπαστουνάκια ενώ φορούσε στιβάλια μυτερά και ψηλοτάκουνα κλασσικά παπούτσια των κουτσαβάκιδων συνέβαλε τα μέγιστα στην μετέπειτα πορεία και εξέλιξη του ελληνικού τραγουδιού και δικαιούται μια θέση δίπλα στους πραγματικά μεγάλους καλλιτένες μας.

Έπεται συνέχεια γιατί αξίζουν τον κόπο......και τον θαυμασμό μας!