Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Ronnie James Dio - Catch The Rainbow

Δεν ξέρω  πόσο καλό είναι να γυρνάς πίσω σε διαφορετικές περιόδους της ζωής σου, σε κόσμους που δεν σχετίζονται και απέχουν πολύ από την καθημερινότητά μας. Κόσμοι που ίσως συγκρούονται νοητικά, ιδεολογικά ακόμα και ηθικά μεταξύ τους μια και η τεχνολογική ανάπτυξη ξεπέρασε κατά πολύ την πραγματική μας δυνατότητα να παράγουμε έργα, πολιτισμό, τέχνη ιδεολογίες,να δημιουργούμε χωρίς τετριμμένα, να αισθανόμαστε ελεύθεροι, να εκφράζουμε συναισθήματα, να μπορούμε να συμμετέχουμε ή να ονειρευόμαστε που ίσως είναι ότι πιο σημαντικό μένει στη παρούσα περίοδο που διανύουμε.

Όλα τα παραπάνω εκφράζονταν και ουσιαστικά εκφράζονται ως τις μέρες μας μέσω ανθρώπων που τάσσονται με προσανατολισμό την επαφή και επικοινωνία του κόσμου με κάθε μορφής ανατρεπτικής τέχνης, μέσα από κάθε επανάσταση του νου και της ψυχής που θέλει να πάει ακόμα  πιο πάνω, να φτάσει στην κορύφωση των συναισθημάτων, της δημιουργίας και  της αγάπης..Σε αυτό το απαράμιλλο ταξίδι καπετάνιος είναι ο έρωτας..!

Σήμερα άκουσα για τον Ronnie James Dio, δημιουργικός και "δυνατός" μας άφησε...άφησε το πηδάλιο για να συνεχίσουμε το ταξίδι εμείς, σίγουρα όχι από το σημείο που άρχισε αλλά από δύσβατα πελάγη που η Σκύλα και Χάρυβδη δεν θα κάνουν το παραμικρό λάθος ώστε να ξεφύγουμε από τα απόνερά τους....

Οι παραπάνω σκέψεις ήρθαν αυθόρμητα όπως η μνήμη που ξύπνησε διάφορους ήχους και εικόνες μέσα μου..

Δεν θυμάμαι ακριβώς εάν ήταν '90 ή λίγο αργότερα, μεγαλωμένοι στην Καλλιθέα θα κάναμε αμέτρητα χιλιόμετρα για αν ακούσουμε ή να δούμε καλλιτέχνες, να ανακαλύψουμε έναν ιδιαίτερο δίσκο, να συζητήσουμε, να διαφωνήσουμε για τα μηνύματα, τις λέξεις των και να ανταλλάξουμε ιδέες για τον προορισμό των τραγουδιών...

Στο μυαλό μου παρέμεινε η έκπληξη της ανακάλυψης των ELF μέσω του ομώνυμου άλμπουμ αρχικά ELF όπως επίσης του Carolina County Ball και του Trying To Burn The Sun!

Αν και είχαμε έντονα τα ακούσματα των Black Sabbath , των Judas Priest και των Iron Maiden δεν είχαμε υποψιαστεί ότι η φοβερή μικρόσωμη φιγούρα με την φωνή που σφυρηλατούσε και την πιο ατσαλένια πλευρά μας θα ήταν ο τραγουδιστής που είχε δώσει βήμα και λόγο συνέχειας στους ημι-διαλυμένους Deep Purple κλέβοντας των ιδρυτή τους Riche Blackmore και δημιουργώντας τους Rainbow!

Ο δύστροπος Blackmore, ιδρυτής των Purple ακούγοντας τους ELF,συγκρότημα που άνοιγε τις συναυλίες τους, αποφάσισε να συνεχίσει την καριέρα του λόγω της ιδανικής ροκ φωνής και παρουσίας του Dio συμμετέχοντας στους Rainbow.

Ο Ronnie James Dio δημιούργησε εκτός των άλλων το θρυλικό ομώνυμο άλμπουμ "Ritchie Blackmore's Rainbow 1975", το εξαιρετικό Rising και το μνημειώδες ροκ εν ρολ δίσκο Long live Rock 'N' Roll!

Η φιλία του Ronnie James Dio με τον Tony Iommi των Black Sabbath και η χαρισματικότητά του να συνθέτει επικά ροκ κομμάτια δημιούργησαν μετά την μακρά περίοδο παρακμής των Black Sabbath μια νέα ίσως πιο μελωδική και metal μορφή του συγκροτήματος που παρέμεινε έως και σήμερα το βασικό σχήμα με τραγουδιστή και συνθέτη τον Ronnie James Dio!

Ο δίσκος Heaven and Hell παραμένει σαν κορυφαίος μέταλ δίσκος με συνθέσεις όπως το υπέροχο Children Of The Sea, ακολουθεί το Mob Rules, το Dehumanizer και μια σειρά από επιτυχημένα live lp.

Αυτό που κάνει ιδιαίτερη εντύπωση για την πορεία του καλλιτέχνη είναι ότι ενώ είχε τεράστια επιτυχία με τα μεγαλύτερα rock συγκροτήματα , οι προσωπικοί του δίσκοι είναι ακόμα πιο δυνατοί και εμπορικοί που ίσως ξεπερνούν σε λυρισμό, συναίσθημα και ήχο ακόμα και αυτούς με τους ELF,Sabbath και Rainbow..

Αναφέρω ενδεικτικά το Holy Diver , το The Last in Live και το Dream Evil, άλμπουμ που θα ακούγονται με την ίδια διάθεση για πολλά χρόνια ακόμα επηρεάζοντας νέους μουσικούς όπως άλλωστε επηρέασαν συγκροτήματα σαν τους Metallica, τους Megadeath, τους Savatage και πολλούς άλλους!


Η αναφορά σε σημεία της σταδιοδρομίας του Ronnie δεν μεταφέρει σε καμία περίπτωση το εύρος και δύναμη της αύρας και των συναισθημάτων που μετέδιδε πάνω στην σκηνή. Η φωνή του όσο και η ερμηνεία του θεωρούνται μοναδικές σε βάθος,ποίηση, μελωδία και συνδυάζουν το ροκ βάθος με το ακατέργαστο ατσάλι , την αφήγηση μια ιστορίας με την μαγεία ενός παραμυθιού, το απροσδόκητο του έρωτα με την μάχη για το ανώτερο, την εξέλιξη..



Δεν πρόκειται να σβήσουν από τα αυτιά μου οι ήχοι που συνόδευαν τα εφηβικά μου χρόνια σε διάφορες στιγμές ιδιαίτερης ομορφιάς, αισθητικής και συναισθήματος όπως την εποχή που για καλή μου τύχη πρόλαβα την Τιθόρα στην Σαντορίνη , στην πρώτη της θέση στα Καλντέρα στην Σπηλιά..την περίοδο αυτό το νησί είχε μια αίσθηση που την απεκόμιζε κανείς από τα ωραία ροκ καφέ,τον ήλιο , την αγριάδα του τοπίου από το ηφαίστειο με ιδανικό soundtrack τους Rainbow...!

Το Temple of the king ακόμα θυμίζει αυτές τις εικόνες και το ύφος του νησιού ενώ το Catch the Rainbow θα μας φέρει στην μνήμη ίσως ακόμα πιο ιδανικές προσωπικές στιγμές που δύσκολα ζει κάποιος χωρίς την αύρα και την διάθεση που σου δίνουν απλόχερα η άγρια ομορφιά της φύσης, η ποίηση και ο λυρισμός ενός φωτισμένου εραστή και καλλιτέχνη..

Για να ταξιδεύεις σε τέτοιους κόσμους συναισθήματος και επιθυμίας πρέπει να περάσεις από ατσάλι, το μέταλλο που θα σημαδέψει με φωτιά ότι αξίζει να μείνει στην ψυχή και στο μυαλό μας...
By Giannis Kintzios

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

John Alton the maestro of the Film Noir atmosphere

John Alton was an American cinematographer. He made is feature film debut in 1927 with The Student Prince in Old Heidelberg. Alton won an Academy Award for cinematography of An American in Paris, becoming the first Hungarian-born person to win it. Alton is most famous for  films noir style of the classic period . "But when I'd take most any director aside and ask him to sit down with me, he'd look at me as if I were crazy. He'd say, 'I've never sat down with a cameraman to talk about these things. What do you mean? You just pump a lot of light in!' I'd say 'You don't 'pump' light into a scene. That light has to tell something. There's a meaning, and it establishes a mood.' That was the difference between my pictures and some of the others: [in mine], each mood was different. The mood had to be done with lighting. That's my profession — not the lighting and how to light, but bringing out the mood."  ...

Blood Simple 1984

“But what I know about is Texas, and down here...  you’re on your own…”  "Blood Simple" is  an extremely enjoyable and good quality movie . It is the first film of Coen brothers and it is included in the category of Neo Noir films. The film's title  derives from the Dashiell Hammett novel Red Harvest (1929) , in which the term "blood simple" describes the addled, fearful mind-set of people after prolonged immersion in violent situations. Μany argue that the film is included in the category of horror films. But even if it has one of the most disturbing nightmare scenes I have ever watched,  the film is far from this category. Julian Marty is the owner (Dan Hedaya) of a seedy small-town Texas bar who discovers that one of his employees, Ray ( John Getz ), is having an affair with his wife Abby (Frances McDormand). Everything is determined by the thirst for revenge and money.  The demonic detective ( Michael Emmet Walsh ) who undertakes ...

Glengarry Glen Ross Blake: Fuck you. That’s my name....

Glengarry Glen Ross Blake: Fuck you. That’s my name. You know why, mister? You drove a Hyundai to get here. I drove an eighty-thousand dollar BMW. THAT’S my name! Director: James Foley via Tumblr http://ift.tt/2ewwgJW