Γυρνώντας βράδυ σπίτι αναρωτιώμουν εάν πραγματικά ζω ή βιώνω τι πραγματικότητα κάποιων άλλων; Αλήθεια πόσο δισυπόστατος ή τρισυπόστατος θα μπορούσα να είμαι;
Συμπεραίνω λοιπόν ότι το πείραμα του παβλόφ δεν πιάνει πάντα, τουλάχιστον σε μένα, ποιά εξαρτημένα αντανακλαστικά και ποιά φυσικά ή τεχνιτά ερεθίσματα μπορούν να με προκαλέσουν πιά; Τίποτα δεν με προκαλεί μάλλον...
Αμέλισα για ακούσματα που με μεγάλωσαν, που μου έδωσαν τις ευφράυστες εικόνες που κράτησα ακόμη μέσα μου ξεθωριασμένες αλλά ονειρικές...Μπορώ να θυμιθώ
έρωτες με υπόκρουση το Late November ή ακόμη "κασέτες" με ψυχή και πάθος που αφιέρωναν του "Joulia".
Η απήχηση του συγκροτήματος ήταν τόσο μεγάλη που διαδίδονταν φήμες εδώ και 30 χρόνια ότι ο τραγουδιστής είχε πεθάνει...ο τραγουδιστής είναι ένας θρύλος με μια φωνή που μας χάραξε βάθια σαν ξυράφι την ύπαρξή της.
Είχα τους δικούς μου λόγους που αγάπησα τους Pavlo's Dog, ένας από αυτούς είναι η αγάπη τους για τους Pink Floyd, όπως επίσης το φλάουτο και το βιολί που έδιναν μια ιδιαίτερη ατμόσφαιρα στις συνθέσεις τους.
Μου άρεσαν πολύ τα άλμπουμ "Pampered Menial" και το "At The Sound Of The Bell" . Ακολούθησε το "Whatever Became of Siegfried" πολύ αργότερα χωρίς να με συγκινήσει ιδιαίτερα.
Οι στιγμές έρχονται και φεύγουν, σαν αστραπή! Οι pavlo's dog έχουν επισκευθεί την χώρα μας το 2007 αλλά και το 2008 δύο φορές μάλιστα...στις γιορτές αυτές ασφαλώς δεν έλειψε ο τραγουδιστής και ιδρυτής του group με την μοναδική φωνή, ήταν παρών και αυτός...αν και "νεκρός" όπως διαδίδονταν τόσα χρόνια!
Μετά από αυτή την περισυλλογή, δεν μένει τίποτε άλλο από το ηλεκτροσόκ που προκαλεί ή απρόβλεπτη σκέψη ότι το Gagarin εδώ και μήνες έχει αναρτημένη την ημερομηνία 30 Μαϊου Pavlo's Dog.....Μήπως πρέπει να συνειδητοποιήσω ότι δεν ζούσα τόσο καιρό; Ή μάλλον ζούσα σε μια μη οικεία πραγματικότητα; Όχι την δική μου;
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου