
Πέρσι τέτοια εποχή ή μάλλον λίγο πιο νωρίς στις αρχές του καλοκαιριού έζησα από κοντά την εμπειρία "Waterboys".
Την εποχή που που έκαναν τα πρώτα βήματά τους οι U2, ο Van Morisson δεν είναι καθόλου τυχαίο το απάνθισμα και διάσπαρτο κλίμα ευφορίας στην μουσική.
Οι waterboys δημιουργούν την δεκαετία του '80 ένα νέο κύμα στην Βρετανική σκήνη, έναν νέο ήχο που κινείται σε δύο βάσεις, το rock και το folk.

Οι τύποι είναι Σκοτσέζοι και Ιρλανδοί οπότε αυτό που κάνει διαφορετική και ιδιαίτερη την παρουσία τους όπως και την αίσθηση που προσδίδουν στον ήχο τους, είναι η ποικιλία οργάνων...
Όταν εννοούμε folk δεν εννοούμε μόνο παραδοσιακά Ιρλανδικά και Σκωτσέζικα όργανα αλλά εννοούμε και το ....μπουζούκι!
Φλογέρες, ιρλανδικά φλάουτα, σφυρίκτες, ταμπούρλα, Ηλεκτρικές κιθάρες, ακουστικές, κιθαρόνια, τύμπανα όλα τα κρουστά, μπάσα, πιάνο, πλήκτρα, τρομπέτες, σαξόφωνα, φυσαρμόνικες, βιολιά, φωνητικά! Μια πανδαισία ήχων!
Ο Mike Scott όπως έχετε αντιληφθεί σαν θεός Πάνας τραγουδά για την αγάπη ξορκίζοντας μάγισσες και αναζητώντας Νηρηίδες σε Κέλτικα και όχι μόνο παραμύθια και παραδόσεις.
Ακούστε :
The pan within
"The stars are alive and nights like these
were born to be sanctified by you and me,
lovers, thieves, fools and pretenders
and all we've got to do
all we've got to do
all we've got to do is surrender
Come with me on a journey beneath the skin"
we'll begin, we'll begin, we'll begin to begin...
St Marks Road London 1984/5
On "This Is The Sea", "Live Adventures" and "The Whole Of The Moon"
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου