Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

The Killers - Shadowplay


Δεν μπορώ να ξεχάσω το She Is Lost Control...δεν μπορώ να θυμάμαι την ματιά του Ian Kertis τραγουδώντας τους στίχους του στο Love will tear as apart.

Μερικά πράγματα δεν ξεχνιούνται απλά φυλάγονται..δεν λέγονται αλλά εννοούνται, δεν ακούγονται αλλά βουήζουν μέσα μας.

Το Shadowplay το άκουσα πριν 2 χρόνια και από τον Πίτερ Χουκ των New Order και ανατρίχιασα για την αίσθηση και το ύφος του...αυτός ο τύπος - Ο Πιτερ Χουκ - είναι υπεύθυνος για το πιο εμπορικό 12ιντσο στην ιστορία της μουσικής το Blue Monday...

Προχθές όμως άκουσα το ίδιο κομμάτι - σαν Joy Division cover - από τους Killers. Ο Brandon Flower έδωσε την δική του εκδοχή και με ενθουσίασε..


Shadowplay

To the centre of the city where all roads meet, waiting for you
To the depths of the ocean where all hopes sank, searching for you
Moving through the silence without motion, waiting for you
In a room with a window in the corner I found truth

In the shadowplay acting out your own death, knowing no more
As the assassins all grouped in four lines, dancing on the floor
And with cold steel, odour on their bodies made a move to connect
I could only stare in disbelief as the crowds all left

I did everything, everything I wanted to
I let them use you for their own ends
To the centre of the city in the night, waiting for you
To the centre of the city in the night, waiting for you
Ετικέτες

Σχόλια

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

John Alton the maestro of the Film Noir atmosphere

John Alton was an American cinematographer. He made is feature film debut in 1927 with The Student Prince in Old Heidelberg. Alton won an Academy Award for cinematography of An American in Paris, becoming the first Hungarian-born person to win it. Alton is most famous for  films noir style of the classic period . "But when I'd take most any director aside and ask him to sit down with me, he'd look at me as if I were crazy. He'd say, 'I've never sat down with a cameraman to talk about these things. What do you mean? You just pump a lot of light in!' I'd say 'You don't 'pump' light into a scene. That light has to tell something. There's a meaning, and it establishes a mood.' That was the difference between my pictures and some of the others: [in mine], each mood was different. The mood had to be done with lighting. That's my profession — not the lighting and how to light, but bringing out the mood."  ...
Δημοσίευση σχολίου
Διαβάστε περισσότερα

Phantom lady , 1944

Phantom Lady is a 1944 American film noir directed by Robert Siodmak. The film was Siodmak's first Hollywood noir and was based on the novel of the same name written by Cornell Woolrich but published under the pseudonym William Irish. Starring Franchot Tone, Ella Raines, and Alan Curtis. A devoted secretary ( Ella Raines ) risks her life to try to find the elusive woman who may prove her boss ( Alan Curtis) didn't murder his selfish wife .  Phantom Lady features an incapacitated male, leaving a strong female lead to take a determining role in the action of the story — fairly unusual for 1944. Ella Raines turns vamp, and has her femininity and internal strength quoshed, as she plays dangerous on the streets, the concert hall, on bars and the shadows of the " psychopathic" killer who is revealed by his weaknesses and mistakes. One of the most characteristic moments of the film is the involvement of the protagonist with Elisha Cooke Jnr, who plays a ver...
Δημοσίευση σχολίου
Διαβάστε περισσότερα

James 2008 - Tim Booth

Ποτέ δεν μπόρεσα να καταλάβω πώς ένας μοντέρνος χορευτής, ιδιόρυθμος ηθοποιός ξεσήκωσε τα εφηβικά μου όνειρα, φώλιασε στις απόκρυφες σκέψεις και επιθυμίες μου, τραγούδησε τα συναισθήματά μου..κέρδισε τα πρώτα riffs στις μουσικές χορδές μου, σιγοψιθύρισε σκόπους αναζήτησης στα βήματά μου...μου έριξε φως στις σκοτεινές πλευρές του έρωτα και κάθισε σαν αγκάθι στα συναισθήματά μου..κάτι που δεν με εγκαταλείπει όπως κάθε δάκρυ πόνου ή αγάπης που έχουμε μέσα μας όταν δεν το έχουμε δεχτεί. Οι James κυκλοφόρησαν το νέο album "Hey Ma" Δεν θα ήθελα να μπω άμεσα στη διαδικασία παράθεσης συναισθημάτων για τον ήχο και τα διάφορα ακούσματα, πραγματικά είναι νωρίς...όσοι αγάπησαν το "Seven" , το " Laid" ή το "millionaires" θα καταλάβουν ότι πρέπει να αφεθούν πρώτα, να δοθούν στην μουσική και μετά να κρίνουν... Στα χρόνια της εφηβείας μας στο σχολείο ακούσαμε πρώτη φορά το " So many ways " και το μουσικό ταξίδι μόλις είχε αρχίσει..Πιστεύετε ότι τ...
Δημοσίευση σχολίου
Διαβάστε περισσότερα