Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Anastacia - welcome to my truth


Δεν υπάρχουν διαστάσεις στην μουσική και όρια..δεν εξαντλείται η έμπνευση, όσο ζει κάποιος ακούει και γεύεται νότες, διαφορετικές νότες...είναι σαν να γνωρίζεις ανθρώπους, διαφορετικούς και μοναδικούς...έτσι είναι το τραγούδι, κάτι που πορεύεται μόνο στον χρόνο.

Για την Anastacia ενώ μου άρεσε η βραχνάδα της φωνής της δεν θα έλεγα ποτέ κάτι παραπάνω από τα εξής:..rythm & blues με ποπ χαρακτήρα, ωραία γυναίκα με ύφος κάτι παραπάνω από ώριμου Θηλυκού με κεφαλαίο θ .. καταλαβαίνετε περισσότερα οι άντρες (#$@#$&*#%)..

Δεν έμαθα όμως ποτέ από ενδιαφέρον περισσότερα γι αυτήν, τυχαία όμως αντιλήφθηκα ότι αυτά τα χρόνια που τραγουδάει έχει μια πολύ μεγάλη περιπέτεια υγείας...καταλαβαίνετε ποια αρρώστια εννοώ, η κοπέλα εδώ και χρόνια ζει με την ασθένεια και δείχνει δυνατή, θέλει να είναι δυνατή και να ζει τις στιγμές της ζωής ως μοναδικές…

Where do i belong
Life doesn't promise a bed of roses
Or white knights
Fields of emotions I'm trapped in darkness
Why me
Save me
To win this twisted war inside me
Won't justify the pain
Life doesn't promise a bed of roses...


Απόσπασμα συνέντευξης:
"I'm not scared of death and if that's where I was going to have to go I was going to enjoy life until it had to take me, to the best of my ability.
I don't live in a doom and gloom philosophy. It was scary to hear the word cancer. It was scary to hear it was malignant. But I was going to try to fight it."

21/04/2004
Ετικέτες

Σχόλια

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

John Alton the maestro of the Film Noir atmosphere

John Alton was an American cinematographer. He made is feature film debut in 1927 with The Student Prince in Old Heidelberg. Alton won an Academy Award for cinematography of An American in Paris, becoming the first Hungarian-born person to win it. Alton is most famous for  films noir style of the classic period . "But when I'd take most any director aside and ask him to sit down with me, he'd look at me as if I were crazy. He'd say, 'I've never sat down with a cameraman to talk about these things. What do you mean? You just pump a lot of light in!' I'd say 'You don't 'pump' light into a scene. That light has to tell something. There's a meaning, and it establishes a mood.' That was the difference between my pictures and some of the others: [in mine], each mood was different. The mood had to be done with lighting. That's my profession — not the lighting and how to light, but bringing out the mood."  ...
Δημοσίευση σχολίου
Διαβάστε περισσότερα

Phantom lady , 1944

Phantom Lady is a 1944 American film noir directed by Robert Siodmak. The film was Siodmak's first Hollywood noir and was based on the novel of the same name written by Cornell Woolrich but published under the pseudonym William Irish. Starring Franchot Tone, Ella Raines, and Alan Curtis. A devoted secretary ( Ella Raines ) risks her life to try to find the elusive woman who may prove her boss ( Alan Curtis) didn't murder his selfish wife .  Phantom Lady features an incapacitated male, leaving a strong female lead to take a determining role in the action of the story — fairly unusual for 1944. Ella Raines turns vamp, and has her femininity and internal strength quoshed, as she plays dangerous on the streets, the concert hall, on bars and the shadows of the " psychopathic" killer who is revealed by his weaknesses and mistakes. One of the most characteristic moments of the film is the involvement of the protagonist with Elisha Cooke Jnr, who plays a ver...
Δημοσίευση σχολίου
Διαβάστε περισσότερα

James 2008 - Tim Booth

Ποτέ δεν μπόρεσα να καταλάβω πώς ένας μοντέρνος χορευτής, ιδιόρυθμος ηθοποιός ξεσήκωσε τα εφηβικά μου όνειρα, φώλιασε στις απόκρυφες σκέψεις και επιθυμίες μου, τραγούδησε τα συναισθήματά μου..κέρδισε τα πρώτα riffs στις μουσικές χορδές μου, σιγοψιθύρισε σκόπους αναζήτησης στα βήματά μου...μου έριξε φως στις σκοτεινές πλευρές του έρωτα και κάθισε σαν αγκάθι στα συναισθήματά μου..κάτι που δεν με εγκαταλείπει όπως κάθε δάκρυ πόνου ή αγάπης που έχουμε μέσα μας όταν δεν το έχουμε δεχτεί. Οι James κυκλοφόρησαν το νέο album "Hey Ma" Δεν θα ήθελα να μπω άμεσα στη διαδικασία παράθεσης συναισθημάτων για τον ήχο και τα διάφορα ακούσματα, πραγματικά είναι νωρίς...όσοι αγάπησαν το "Seven" , το " Laid" ή το "millionaires" θα καταλάβουν ότι πρέπει να αφεθούν πρώτα, να δοθούν στην μουσική και μετά να κρίνουν... Στα χρόνια της εφηβείας μας στο σχολείο ακούσαμε πρώτη φορά το " So many ways " και το μουσικό ταξίδι μόλις είχε αρχίσει..Πιστεύετε ότι τ...
Δημοσίευση σχολίου
Διαβάστε περισσότερα