Γυρίζοντας προς το σπίτι μετά από μια μεσημεριανή/απογευματινή βόλτα..ο καιρός ή ίσως και η διάθεση μου ήθελαν να με ταξιδέψουν λίγο πιο μακριά και σίγουρα ΟΧΙ σπίτι, γι αυτή την διάθεση αφορμές υπάρχουν πολλές, σύνθετες ή ακόμη και πιο πολυσύνθετες! Ποιά όμως είναι τα αίτια; Εδώ είναι όλη ουσία...ένας ήχος ίσως, μπορεί να σε παρασύρει κάποιου πιo μακρυά; Όχι πάντα, δεν μπορεί να σε παρασύρουν οι ήχοι εκτός εάν έχουν ριζώσει κάπου βαθιά στο ασυνειδήτό σου..και όταν ο αέρας και οι εικόνες γύρω σου τους ενεργοποιούν, τότε είναι αδύνατο να μην ταξιδέψεις μαζί τους στον προορισμό που μόνο εσύ και ο μουσικός που τους γέννησε γνωρίζεις, κανείς άλλος δεν μπορεί να αντιληφθεί, δεν μπορεί να ξέρει...Το "λάθος "το έκανα πριν βγω στην εθνική...ψάχνοντας να βρω μια συλλογή mp3!
Τη συλλογή δεν την βρήκα...αλλά έπεσε στα χέρια μου ένα παλαιό cd, μου το είχε γράψει ένας φίλος πριν πολλά χρόνια. Η αγωνία μου κορυφώνεται την ώρα που το τοποθετώ στον player και περιμένω να ακούσω το πρώτο τραγούδι(άραγε θα παίξει;)...No way out of here, David Gilmour, 1978, από το πρώτο σόλο άλμπουμ του κιθαρίστα και τραγουδιστή των Pink Floyd.
Το επόμενο τραγούδι, ένα από τα αγαπημένα μου με πήγε ακόμα πιο μακριά αλλά και πιο κοντά σε μένα. Ξέρετε είναι δύσκολο να βρεις τον χώρο σου, κάπου που να μην χρειάζεται να δικαιολογείς και να εξηγείς τον εαυτό σου... ας είναι το "So fay away", από τον ίδιο δίσκο, τον ίδιο καλλιτέχνη..
So far away...
"My love is lying here , She's far away though she looks so nea
"My love is lying here , She's far away though she looks so nea
"Time will tell" she says to me , When a warm coat is all I need !"
ΓΚ
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου